50-plus, pittig én present

Laatst stond ik op een netwerkborrel. Glas in de hand, nette schoenen, goeie energie. Naast me iemand van een bureau: “Wat doe jij eigenlijk tegenwoordig?” Ik vertelde enthousiast over mijn werk, plannen, ideeën. Hij knikte beleefd. “Oh joh, knap dat je nog zo actief bent,” zei hij. Nog. Alsof het een wonder is dat je na je 50e niet bent ingestort als een pudding.

De nieuwe SIRE-campagne wil af van het beeld van ouderen als zielig en versleten. Goed initiatief, dacht ik eerst. Tot ik de beelden zag: rollators, verdrietige blikken, stille kamers. Mooie intentie, maar het beeld blijft hangen: oud = hulpbehoevend. Maar waar zijn de mensen van 52 met plannen, van 58 met energie, van 63 met pit? Die zie je niet. Alles boven de 50 wordt op één hoop gegooid. Alsof we vanaf dat moment langzaam oplossen in grijze stilte.

Dat beeld is hardnekkig. Heel vaak wordt ’50-plus’ met ‘bejaard’ geassocieerd. Terwijl het verschil tussen 50 en 80 net zo groot is als tussen 20 en 50. Niemand zou een twintiger en een vijftiger op één hoop gooien. Maar bij 50+ is het blijkbaar logisch. En ja, daar helpt de naam van de 50PLUS-partij ook niet bij. Die partij richt zich bijna uitsluitend op gepensioneerden. Prima dat die stem er is, maar ik voel me niet vertegenwoordigd. Ik ben nog lang niet klaar. Sterker nog: ik heb nú misschien wel het meeste te bieden.

Want dat is het gekke. Je hebt bakken ervaring, je weet hoe het werkt, je hebt crises overleefd en teams gebouwd. En toch sta je bij veel bedrijven ineens met 1-0 achter. Te duur. Te vastgeroest. Niet flexibel genoeg. Terwijl juist wij weten wat het is om te schakelen, bij te leren, door te zetten. Maar het beeld zit in de weg. Je ziet het bij sollicitaties, bij gesprekken, zelfs op netwerkevents. Alsof je na je 50e vooral een risico bent.

En nee, ik wil geen lintje omdat ik nog meedraai. Ik wil meedoen, punt. Ik wil dat inclusie ook over leeftijd gaat. We praten zeer terecht over kleur, gender en geaardheid. Maar leeftijd lijkt soms de vergeten dimensie. Terwijl het er net zo hard toe doet. Uitsluiting is uitsluiting, of je nu 28 bent of 58. Diversiteit is pas compleet als we allemaal meetellen.

Dus nee, 50-plus is niet uitgeblust. We zijn ervaren, scherp, loyaal, creatief. We zijn collega’s, ondernemers, adviseurs, makers. We zijn nodig. Niet ondanks onze leeftijd, maar dankzij.

Andrew van Tienoven