Dagbesteding

Dagbesteding is een voorziening bedoeld voor mensen die zelf geen activiteiten (meer kunnen) ondernemen. Dit kan zijn omdat ze ouder zijn, omdat er sprake is van een lichamelijke, zintuiglijke of verstandelijke beperking of van psychische problematiek. Met dagbesteding kunnen zij actief zijn, hebben zij een regelmatig dagritme en komen zij in contact met andere mensen. Dagbesteding kan bestaan uit het maken van producten, een recreatieve bezigheid en het oefenen van vaardigheden zoals boodschappen doen en met geld leren omgaan. Ook wordt dagbesteding ingezet om mantelzorgers te ontlasten zodat bijvoorbeeld een dementerende partner langer thuis kan blijven wonen.

Maatwerkvoorziening

Dagbesteding kan worden uitgevoerd als maatwerkvoorziening. Dit gaat gepaard met een indicatie en met een budget en vaak een eigen bijdrage voor de deelnemer. De indicering wordt, bij lichte of matige beperkingen, via het Wmo-loket van een gemeente of Sociaal Wijkteam gedaan. Wanneer de deelnemer aan dagbesteding 24 uur zorg nodig heeft, gaat de indicering via de Wlz . Er zijn vaak speciale vormen van dagbesteding voor ouderen of mensen met een beperking. Ook GGZ-instellingen bieden dagbesteding voor hun cliënten.

Mensen kunnen ook gebruik maken van een algemene voorziening die dagbesteding biedt. Hiervoor is geen indicatie nodig; de voorziening wordt collectief gefinancierd. De laatste jaren wordt door verschillende gemeenten ingezet op terugdringen van het aantal maatwerkvoorzieningen en het stimuleren van algemene voorzieningen. Een algemene voorziening is vaak vrij toegankelijk en registreert haar deelnemers niet. Hierdoor is het lastig te meten hoeveel mensen nu daadwerkelijk van dagbesteding gebruik maakt.

Dagbesteding en corona

De coronamaatregelen hebben ook invloed op de dagbesteding. Daarom biedt de Rijksoverheid op haar website de handreiking ‘Dagbesteding in coronatijd’: Dagbesteding in coronatijd | Publicatie | Rijksoverheid.nl