Soms denken we wel eens, bij Natuurlijk Inclusief®: ‘Heeft het allemaal wel zin wat we doen?’. Best een sombere gedachte die voortkomt uit wat we in Nederland zien gebeuren op politiek vlak, bij bedrijven en ook in de samenleving als geheel. De focus die er vaak op diversiteit en inclusie ligt, is er één van verdeeldheid en boosheid. Boosheid omdat de wereld verandert en we niet van verandering houden. Boosheid omdat we allemaal vrijheid willen en het idee hebben dat ‘de ander’ die van ons afneemt. Boosheid omdat, terwijl we tegenwoordig op internet alles kunnen zeggen, we niks meer mogen zeggen. En die boosheid verdeelt ons in kampen van voor en tegen terwijl inclusie juist gaat om verbondenheid.

De Rijksoverheid richt zich op beleid en dat is haar taak ook. Al vergeet ze soms de mensen te includeren voor wie ze het beleid schrijft. Dan hebben we het niet alleen over focusgroepen of consultaties, maar over het overbruggen van de afstand tussen burger en beleid. Die mooie plannen in het kader van bijvoorbeeld de banenafspraak zijn ingewikkeld en komen op een statige blauw-met-witte website terecht. Belangenorganisaties doen hun best te vertalen en de kennis te delen. Toch is het ook zo dat mensen die deze informatie niet op websites van de overheid lezen, dit ook niet op andere websites doen.

Met al onze mooie en minder mooie digitale ontwikkelingen, wordt de afstand steeds groter tussen mensen die het allemaal kunnen volgen en hen voor wie dat niet geldt. Toch zijn het niet de onbegrepenen die het meeste onbegrip tonen. Het zijn vaak de mensen die beter weten en dat dan dus heel nadrukkelijk ook doen. Zo verwordt een heel wezenlijk en praktisch iets als inclusie een ingewikkelde theoretische verhandeling die niks meer te maken heeft met de praktijk.

Dus laten we duidelijk zijn: wij zien dat heel anders. Diversiteit en inclusie zijn zowel onnatuurlijk als natuurlijk en daar mogen we eerlijk over zijn. Onnatuurlijk omdat we als mensen anderen opzoeken die op ons lijken, op wat voor manier dan ook. Het is heel logisch dat een bedrijf dat jaar en dag alleen mannen huist, moeite heeft met het aannemen van vrouwen omdat dit nu (met nadruk op nú) de bedoeling is. Logisch ook dat de grappen onderling ook echt als grappen worden gezien en het aanpassen van ‘wat je op het werk zegt’ een bedreiging is voor ‘hoe het altijd was’. Wij mensen houden niet van verandering en laten we wel weten, het lijkt alsof er in deze tijd heel veel verandering is.

Diversiteit en inclusie zijn ook natuurlijk omdat we allemaal verbonden zijn. Een samenleving is al inclusief omdat iedereen erin zit. Dat niet iedereen gelijkwaardige kansen heeft of mee kan doen is waar het wringt. In een samenleving en tijdsgeest waar persoonlijke vrijheid zo hoog op de agenda staan, hoeven we ons alleen maar in te denken hoe wij ons in die situatie zouden voelen om iets aan die ongelijkheid te willen doen.

Omdat diversiteit en inclusie natuurlijk zijn, kan iedere organisatie stappen zetten naar een natuurlijk inclusieve werkomgeving. Bij al onze klanten zien we dat er heel veel mogelijk is, als je de juiste aanpak volgt. Omdat diversiteit en inclusie onnatuurlijk zijn, verschilt die juiste aanpak per bedrijf. Bij al onze klanten zien we dat de ingrediënten voor een natuurlijk inclusieve werkomgeving overal gelijk zijn, maar het ‘recept’ verschilt bij iedere organisatie. Inclusie is altijd maatwerk en dus ongelijk, hoe paradoxaal dat ook lijkt te zijn.

Ieder bedrijf heeft haar eigen recept en ook haar eigen tempo. Dat betekent niet dat je de inzet op diversiteit en inclusie tot in het oneindige kan uitstellen. Het is en blijft een verandertraject en eens zul je de eerste stap moeten zetten. Een beetje in de marge aanrommelen met D&I activiteiten is echt niet meer van deze tijd. Bovendien is het verspilde energie, want alleen door inclusie op te nemen in de reguliere bedrijfsvoering, is de inzet duurzaam en heeft het meerwaarde voor je bedrijf. En zo worden diversiteit en inclusie weer heel natuurlijk. Want het is niet iets voor ‘erbij’. Je volstaat niet met het aanwijzen van een ambassadeur of het jaarlijks vieren van de Pride. Het is volstrekt normaal en logisch om inclusie te omarmen – wat je ook doet en wie je ook bent!

En dan zien we, bij Natuurlijk Inclusief®, dat het wel degelijk zin heeft wat we doen. We zien dat we aan organisaties passende gerechten opdienen en hen leren ze zelf te maken. We zien dat we éénpitters ondersteunen met kennis, tools en een netwerk waarbinnen ze kunnen leren en ontwikkelen. We zien dat we gelijk individuen als groepen optillen naar een meer inclusieve versie van henzelf. We zien hoe verbinding ontstaat wanneer je gelooft in wat je doet en weten hierdoor de meest prachtige trainers en adviseurs aan ons te verbinden, al zeggen we het zelf.

Want ook voor ons is het ideaal verbonden aan bedrijfsvoering. Logisch misschien voor een  inclusie bedrijf en toch soms ook niet. Want we leven in een wereld waar inclusie wordt beschouwd, maar niet behandeld als een luxe product. Beschouwd omdat het haast luxe is om tijd te besteden en geld uit te geven aan meer diversiteit en inclusie in je bedrijf. Niet zo behandeld omdat bedrijven zich deze ‘luxe’ niet gunnen.

Het is tijd dat we gaan begrijpen dat er niks bijzonders is aan D&I. Dat de Chaneltas die we voor ons zien in feite een glas drinkwater is. Misschien lust je geen water, maar weet dan dat water zit in elke drank die je drink: van cola tot koffie tot vruchtensap tot wijn. Je kunt de ‘natuurlijke’ smaak van water verbloemen wat je wilt, je hebt het nodig. Het is één van de meest essentiële onderdelen van ons bestaan. Discussiëren over grondwaterpeil, stukjes plastic, fluoride en wat meer verandert niks aan het feit dat water zo’n beetje overal inzit en dat we het nodig hebben.

Welke smaak je aan diversiteit en inclusie geeft is helemaal aan jou. Jouw organisatie heeft een eigen recept en dat is prima. Maar onnatuurlijk en iets voor ‘erbij’? Nee, inclusie is overal en we hebben het nodig. Dus in feite zijn we al natuurlijk inclusief…